ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ:

Η ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Για το θύμα ιατρικού σφάλματος, είτε πρόκειται για τον ίδιο τον ασθενή είτε στις πλέον δυσάρεστες περιπτώσεις, τον συγγενή αυτού, η υπόθεσή του φαίνεται σχετικά απλή, βλέποντάς την εκ του αποτελέσματος: ένας άνθρωπος που απευθύνθηκε σε κάποιον ειδικό θεράποντα για την βελτίωση της υγείας του βρέθηκε με επιδεινωμένη υγεία ή και απώλεσε τη ζωή του. Δυστυχώς, από νομικής άποψης, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και η προετοιμασία μίας υπόθεσης αποζημίωσης, αποκατάστασης ή ποινικής δίωξης στη βάση ενός ιατρικού σφάλματος μπορεί να αποδειχθεί σημαντικά πιο περίπλοκη, καθώς πρέπει να ελεγχθούν όλες οι επιμέρους, οσοδήποτε αμελητέες κι αν φαίνονται.

Για την ικανοποίηση κάθε αιτήματος είναι απαραίτητη η απόδειξη, και το διακύβευμα εν προκειμένω είναι η απόδειξη ότι πράγματι το ιατρικό σφάλμα ήταν κατά κυριολεξία, σφάλμα. Τουτέστιν, πρέπει να ελεγχθεί εάν επρόκειτο για κάποια επέμβαση με μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας, αν το ιατρικό ιστορικό που χορηγήθηκε στον ιατρό από τον ασθενή ήταν ακριβές, εάν βεβαίως ο ασθενής συναίνεσε σε μία επικίνδυνη επέμβαση και, το σημαντικότερο, εάν ο ιατρός έκανε όλα όσα ήταν ανθρωπίνως δυνατά για να αποφύγει το απευκταίο αποτέλεσμα. Άλλωστε, υπάρχουν όρια στις ανθρώπινες δυνατότητες και οι ιατροί, αν μη τι άλλο, είναι άνθρωποι. Ένα δυσάρεστο αποτέλεσμα δεν προέρχεται πάντοτε από την εσφαλμένη ενέργεια ή την αμέλεια του ιατρού, αλλά μπορεί να είναι συνέπεια κάποιας συγκυρίας μη προβλέψιμης ή μη υπερκεράσιμης ή ενός κινδύνου γνωστού στον ασθενή που συναινεί σε μία δυνητικά σωτήρια πλην όχι βεβαίου αποτελέσματος επέμβαση.

Η συνθετότητα του προβλήματος και η ανάγκη, για τους σκοπούς της υπόθεσης, συγκέντρωσης, αλλά κι ελέγχου ενός πολύ πολύπλοκου αποδεικτικού υλικού καθιστά σαφή και την ανάγκη της κατάλληλης και πιο ικανής εκπροσώπησης από τους νομικούς συμπαραστάτες των θυμάτων, από ειδικούς για τους οποίους αμέλειες και αβλεψίες στον χειρισμό τέτοιων υποθέσεων είναι εξίσου ασυγχώρητες.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ

Οι απαιτητικοί υγειονομικά καιροί, όπως η περίοδος της πανδημίας του Covid-19 αναδεικνύουν την ιατρική επιστήμη ως την κορυφαία πανανθρώπινη επιστήμη και τον ακρογωνιαίο λίθο της ανθρώπινης προόδου, αλλά κι επιβίωσης. Τέτοιοι καιροί όμως αναδεικνύουν παράλληλα, ως την άλλη όψη του νομίσματος, και την τεράστια ευθύνη της ιατρικής επιστήμης απέναντι στον άνθρωπο. Εκεί που η αμέλεια κι η απροσεξία θα συγχωρούνταν, εκεί που η έλλειψη εμπειρίας ή του απαραίτητου εξοπλισμού θα αντιμετωπιζόταν ίσως με επιείκεια, σε οποιονδήποτε άλλο επιστημονικό κλάδο, στην ιατρική, εκεί που ένα δευτερόλεπτο αβλεψίας μπορεί να έχει κόστος μία ανθρώπινη ζωή, είναι προφανές ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο αυστηρά.

Θύματα ιατρικού λάθους πάντοτε υπήρχαν· άλλωστε, και οι ιατροί είναι άνθρωποι και ως γνωστόν, humanum errare est (το σφάλμα είναι ανθρώπινο). Ακριβώς όμως λόγω της προαναφερθείσας τεράστιας ευθύνης ενός ιατρού ή, ευρύτερα, ενός νοσοκομείου, οι συνέπειες, και συγκεκριμένα, οι έννομες συνέπειες ενός ιατρικού σφάλματος είναι εκτεταμένες. Το θύμα, είτε πρόκειται για τον ίδιο τον ασθενή που υπέστη σοβαρή βλάβη της υγείας του είτε, δυστυχέστερα, για συγγενή ενός θύματος που έχασε τη ζωή του, δύναται να δικαιωθεί από ολόκληρο το φάσμα του νόμου: Πρώτον, για τη βλάβη ή και το θάνατο, προβλέπεται, εφ’ όσον πάντα πρόκειται για λάθος ασύγγνωστο, δηλαδή ασυγχώρητο, υπάρχουν οι αντίστοιχες ποινικές κυρώσεις. Δεύτερον, η βλάβη και η ζημία, είτε υλική και σωματική είτε ηθική και ψυχική δύναται να αποκατασταθεί μέσω των πολιτικών δικαστηρίων, με αγωγή αποζημίωσης κατά παντός υπευθύνου. Εξάλλου όλοι οι απασχολούμενοι στον κλάδο της υγείας καλύπτονται από ασφαλιστικές εταιρίες για την αποζημίωση του «λάθους».

Κανένα νομικό μέσον δεν θα μπορέσει ποτέ να καλύψει το ψυχικό άλγος μίας απώλειας ή μίας μόνιμης βλάβης της υγείας. Αλλά είναι σημαντικό για τα θύματα και τους πάσχοντες να γνωρίζουν ότι το ιατρικό λάθος δεν είναι ποτέ συγχωρητέο κι ότι οι υπεύθυνοι μπορούν κι οφείλουν πάντοτε να βρεθούν προ των συνεπειών των πράξεών τους.  Έτσι, αντίστοιχα, η υπεύθυνη και πλήρης νομική συμπαράσταση των θυμάτων αυτών είναι, όσον αφορά το Δικηγορικό μας Γραφείο, σπουδαία ευθύνη και ηθική υποχρέωση.

 

Άνθια Κορέλα:
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ– ΕΔΔΑ- Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Κυρίλλου Λουκάρεως 45 (πλησίον Αρείου Πάγου -Εφετείου Αθηνών)

ΤΚ 11475, Αθήνα,
Τηλ: 2108811903 , 2108251894
Κιν: 6932455478

www.dikigorikagrafeia.gr